martes, 26 de agosto de 2008

ASUNTOS PENDIENTES.....

- Pedir hora al traumatólogo, a ver si me arreglan esta pierna escacharrá, q estoy empezando a preocuparme.
- Llevar la bici a que la pongan a punto ( igual me da por subir el Tourmalet, por cosas peores me ha dado).
- Recoger los abrigos de la tintorería y llevar la alfombra ( josssdeputa q horario tienen ).
- Abrir la caja de mis miedos y sentarme con ellos a tomar café.
- Ir a la farmacia, q cualquier día me tengo q inyectar agua bendita por falta de insulina.
- Llamar a Luis.
- Reservar los billetes a Irlanda ( nena q lo tenemos ahí!!!).
- Mantener a raya estas ganas de salir corriendo, tirarme en sus brazos y comérmelo a besos.... o darle dos tortas con toda mi rabia almacenada.
- Ir a la autoescuela a sacarme el carnet de la moto.
- Poner en orden mis ideas, pensamientos, intenciones y toda esta maraña q tengo en el coco.
- Sonreír y reírme, pero de verdad, con autenticidad.
- Localizar a un pintor.
- Matricularme del nuevo curso.
- Llamar a Julia para confirmar q posiblemente no voy al concierto.
- Pedir hora en el Spa ( que glamuroso queda, pero no es pa tanto, te dan un masaje q sales de allí con una sonrisilla de gilipollas la mar de agradable, pringá de aceite, pero sonriendo ).
- No olvidar q te tengo q olvidar. Y por consiguiente...
- No olvidar los motivos por los que te tengo que olvidar.
- Grabar un Cd para Susana.
- Imprimir las fotos de estas vacaciones.
- Recordarme: ya se acabó, ya se acabó, ya se acabó ( igual me lo tatúo en un brazo, bien a la vista, tendría su punto ).
- Hacer las paces con mi hermana.
- Llamar a Chelo, q siempre me hace reír, y preguntarle si tiene ya el cuadro de mi sobrina.
- Reprimir estas mariposillas q hace unos días me revolotean en el estómago :).

Ojú q agobio, cuantas cosas penientes y que poca predisposición a llevar adelante algunas de ellas......

Martes, el último del mes, nos leemos y esas cosas.....

Pd: Siempre serás bienvenido a este lugar, a mi lista de obsesiones que no vas a olvidar. Cómo recordarte, sin mirar atrás. Yo nunca olvidaré el último vals.

24 comentarios:

Lileth dijo...

Asúmelo, lo del hamaquero se terminó...

Mucho ánimo, yo creo que ahora mismo estoy poco más o menos igual que tú, lo mismo invito a algo a mis miedos...

maba dijo...

poquito a poco...

caminante no hay camino se hace camino al andar...así que vete dando pasitos...

(inciso: estoy un poco perdida de horarios...a qué hora actualizas ahora???)

besos, guapetona....

Noelia* dijo...

Uy yo también tengo tropencientas cosas por hacer, pero como las escriba veo que son tantas que me agobio y al final no hago ninguna...
De momento me quedo con no saltarme la dieta al menos hasta el viernes! q no es poco...
Besitos y buen martes!!

Sandra dijo...

Buenos días!!.

Lileth, a ver q nos liamos, es q yo llevo varios frentes abiertos, jeje.. 1: el hamaquero, q ese ya está muerto y enterrao!!.. vamos vamos, 2: al q tengo q olvidar, q eso es lo más dificil,doloroso y no sé yo si estoy por la labor, no nos vamos a engañar, 3: cositas varias por ahí, q es lo de las mariposas!, ajaj si es q no puede ser!!.

Mabita, pa matarme, ayer conseguí un embalaje propio, y voy y lo destrozo, no me preguntes como pero me cargué la caja!!.. Madre mia!. A ver publico el post antes de irme a dormir, porq como aún llevo el horario de vacaciones metido en cuerpo, me cuesta dormirme. Por eso ves la hora de publicación sobre las doce o por ahí.

Noe,pues ayuda a escribirlo, porq a sí fijo q no se te olvidan.. otra cosa es q las leas y releas y nunca te decidas hacerlas. Nena nena essse cuerpo q vas a lucir en ná!.. animo.

Besos y gracias a las tres.

Anónimo dijo...

Si que hay cosas pendientes, pero como tu todos :P asi que no te agobies.
A mi me vale con que de momento, por algo hay que empezar, saques los billetes a Irlanda y cuando estes aqui sonrias y rias con autenticidad.

Pensandolo asi, una de mis cosas pendientes es lograr eso.

Y pendiente queda el e-mail con miga, y no de pan precisamente.

Muakis

Girl From Lebanon dijo...

Yo con las cosas pendientes también hago mil listas, y las reescribo una y otra vez, a ver si se van eliminando solas...pero no hay manera...no te agobies, poco a poco..
Y haces bien en poner a punto la bici, que la semana que viene empieza la vuelta :) Bss.

Sandra dijo...

Nena escribiendotelo estaba ahora mismo q he pensado cambiar los planes, a ver q te parece...

Un besete Elle ( Macpherson :P)

Sandra dijo...

Hola girl guapa, q tal tu semana de vacaciones??.. Pues eso es, q ves tantas cosas anotadas y no sabes por dónde empezar.. Ainss.

Un beso.

eclipse de luna dijo...

Un momento, un momento que me agobias jaja.
Yo mejor no lo pienso...asi que animo..
Un besito y una estrella.
Mar

maba dijo...

hala..en el escaparate premio para Sandra!! (esta vez me he adelantado!!!)

besos

Luanova dijo...

Te dejo este poema de una paisana mía, está en gallego pero creo no tendrás problema. Bss


Unha vez tiven un cravo
cravado no corazón,
i eu non me acordo xa se era aquel cravo
de ouro, de ferro ou de amor.
Soio sei que me fixo un mal tan fondo,
que tanto me atormentou,
que en día e noite sin cesar choraba
cal chorou Madanela na pasión.
«Señor, que todo o podedes,
-pedinlle unha vez a Dios-
daime valor para arrincar dun golpe
cravo de tal condición».
E doumo Dios e arrinqueino,
mais... ¿quen pensara...? Despois
xa non sentín máis tormentos
nin soupen que era dolor;
soupen só que non sei que me faltaba
en donde o cravo faltou,
e seica, seica tiven soidades
daquela pena... ¡Bon Dios!
Este barro mortal que envolve o esprito
¡quen o entenderá, Señor...!

Luanova dijo...

Te dejo este poema de una paisana mía, está en gallego pero creo no tendrás problema. Bss


Unha vez tiven un cravo
cravado no corazón,
i eu non me acordo xa se era aquel cravo
de ouro, de ferro ou de amor.
Soio sei que me fixo un mal tan fondo,
que tanto me atormentou,
que en día e noite sin cesar choraba
cal chorou Madanela na pasión.
«Señor, que todo o podedes,
-pedinlle unha vez a Dios-
daime valor para arrincar dun golpe
cravo de tal condición».
E doumo Dios e arrinqueino,
mais... ¿quen pensara...? Despois
xa non sentín máis tormentos
nin soupen que era dolor;
soupen só que non sei que me faltaba
en donde o cravo faltou,
e seica, seica tiven soidades
daquela pena... ¡Bon Dios!
Este barro mortal que envolve o esprito
¡quen o entenderá, Señor...!

Sandra dijo...

Mar, hola guapa, ya has vuelto?? paso por tu casa todos los días y na de na!!...

Maba, gracias!!! ya me lo he traido, mañana lo coloco.

Luanova, no me entero de mucho, pero algunas cosillas he pillao, gracias, es precioso.

BEsitos.

X dijo...

Joer Sandra, que estamos en Año Nuevo y ni me enterao. xDDD

Nah, en realidad está bien hacerse propósitos en cualquier momento del año, de hecho así hasta suenan más auténticos. Son muchas cosas, varias de las cuales posiblemente no harás (¡podríamos hacer una quiniela! xD), y otras saldrán solas por pura inercia. Tranquila que la mente humana, afortunadamente, no es un disco duro: tarde o temprano acabamos olvidando las cosas. O al menos, eso dicen... :-)

Judit dijo...

Eh!no te agobies!en 16 dias empieza el principio de mi fin, es decir, me quedaron 3 asignaturas para septiembre y tengo que sacarmelas (10, 16 y 18 de septiembre), para acabar la carrera. El dia 1 empiezo a trabajar en una tienda de diseño de interiores(nada que ver con lo mio, el turismo) asi que toda esta semana tengo que andar escuchando que si esto es una puerta laminada, esta de pvc, esta polilaminada, esta de cristal, esto es una encimera de granito...blabla bla bla. Total para cinco meses, 4000€ y poderme ir por fin a Bristol a perfeccionar este inglés y empezar la vida que quiero...en fin, me uno al club de las cosas pendientes por hacer

Anónimo dijo...

ay..q voy a hacer yo con mi reina para que olvide lo dificil de olvidar?? q tal un golpe en la cabeza..bueno, no, descarto la opción ( demasiado agresiva). Dejemoslo en tiempo..dicen que lo cura todo...besos

Sandra dijo...

X, dichosos los ojos!, a Lobatón iba a mandar en tu busca. Niño no son propósitos, son cosas q tengo q hacer.. A q te apuestas a q al menos unas cuantas ( las materiales ) las hago.. las otras.. mejor no me apuesto ná, porq fijo q pierdo :P

Judit, jope me agobio solo de leer todo lo q tienes q hacer!! Jaja. Bueno lo principal son los exámenes, así q mucha suerte, q seguro q puedes con ellos. El resto, pues poco a poco.

Moon, un buen collejazo me vendría bien pa espabilarme eso seguro :P. Lo del tiempo al tiempo es cierto, pero requiere paciencia y yo.. como q tengo poquita :(

Besos y gracias.

Maria dijo...

Mujer tu con tiempo, no te preocupes a lo del spa me apunto contigo Un beso reina

alice dijo...

La verdad es que antes de conocer a Fran alguna vez me preocupe por que no iva a ser tia porque por mi parte soy hija unica. Pero ya ves lo que es el destino o lo que quiera que sea. No dejes tantas cosas pendientes mira luego que listas puedes llegar a hacer...

alice dijo...

Hola otra vez! se me a olvidao, yo soy de la primera foto la que esta en la maca, la vestido verde con pelo rizado en fin ese monigote soy jo ja ja...

Anónimo dijo...

Joder nena, voy a descansar después de haberte leido.. esto es mucha tela para una persona nada organizada como yo que siempre se le olvida todo y nunca hace lo que tiene que hacer!

Mira, por lo menos el blog te sirve de agenda y puedes consultar las tareas pendientes!

besos

aiRa dijo...

Cuantas cosas!! Hazlas poco a poco y con calma; así conseguiras hacer lo que te propongas!!
Yo tambien deberia hacer una lista con las cosas que debo hacer.... me has recordado que tengo que matricularme en el nuevo cursoo, que pereza!
Hasta pronto!!
Marta

Sandra dijo...

MAria, venga q te pido hora a ti tmb :P

Alice, es verdad, el destino no se sabe nunca adonde nos llevará. Ok, ya se entonces quien eres!.

Tam, jajaj es q agobia solo de leerlo eh??.. pues q sepas q algunas de las cosas, las mas facilillas, las hecho ya hoy! ea!.

Aira, hola, bienvenida a mi casa y gracias por el comentario. Apuntar las cosas viene bien, porq al menos no se te olvidan, q las hagas o no, ya es otro cantar.

Besossss

AsiSoyYo dijo...

Yo tengo tantos asuntos pendientes que prefiero no pensar en ellos... al menos asi parece que no están... un beso